Quick Transmigration System: Male God, Come Here
ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ
ตอนที่ 82 ฮ่องเต้ 41
อย่างไรก็ตามเฉิงซื่ออวี้ทรงไม่สดับฟัง ดวงเนตรของพระองค์ว่างเปล่าและในขณะนั้นพระองค์รู้สึกว่าฉลองพระบาทของพระองค์รู้สึกเปียกๆ
พระองค์ทรงก้มลงทอดพระเนตรและเห็นเลือดทาแผ่นดิน
พระองค์ทรงชาชินกับสิ่งนี้มากเกินไป
ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงปัจจุบัน พระองค์เสด็จมาพร้อมกับชีวิตโชกเลือด
ทำไมถึงมีเลือด?
ซูเต๋อกั๋วก็ติดตามพระองค์มาตลอด “ ฝ่าบาท ตื่นเถิด
สนมจากไปแล้ว”
ท่าทีของเฉิงซื่ออวี้พลันชะงักงันแข็งทื่อ ดวงเนตรงามราวไม้ป่าไร้ที่เปรียบ
รับสั่งทึมทื่อซ้ำ ๆ ว่า“ ไปแล้ว?”
ประหนึ่งว่าพระองค์ทรงไม่เข้าใจความหมายของประโยคนี้
"ไปแล้ว? เจ้าไปไหน?
วันนี้เป็นวันแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ของเรา เจ้าไม่เห็นเหรอ? ทุกอย่างพร้อมแล้ว
เสื้อผ้าของเหว่ยเว่ยล้วนข้าเองไปคุมให้ช่างปักหลวง…นางต้องสวมใส่มันอย่างน่าชม”
เฉิงซื่ออวี้ทรงเปิดเผยรอยแย้มสรวล เป็นยิ้มที่ลังเล
รับสั่งซ้ำอย่างไร้เดียงสา” ต้องน่าชม”
ซูเต๋อกั๋วร่ำไห้โฮน้ำตาพรู "ทาสเฒ่าผู้นี้ทำผิดแล้ว
บาปทาสเฒ่านี้สมควรตาย ฝ่าบาทโปรดให้หม่อมฉันตกตาย "
ทันใดนั้นเฉิงซื่ออวี้ก็ทรงกริ้ว
ทรงเหวี่ยงพระบาทเตะซูเต๋อล้มออกไป “อะไรคือตายไม่ตาย? วันนี้เป็นวันมงคล ใครกล้าพูดคำที่ไม่ดีเหล่านี้ ตัดศีรษะเจ้า”
ซูเต๋อที่ถูกเตะ กระอักโลหิตและล้มลงกับพื้น
เขามองไปที่เฉิงซื่ออวี้บุคคลที่มีความเศร้าโศกและสิ้นหวัง
และที่จริงแล้วก็หลบหนีความจริง เหมือนว่าไป่เหว่ยเหว่ยไม่ได้สิ้นชีวิต
เฉิงซื่ออวี้ทรงย่างพระบาทไปไม่กี่ก้าวแล้วก็สะดุด
พระองค์ทรงล้มลงไปที่พื้นดิน เลือดแต้มติดกับพระพักตร์ พระองค์ขยับไม่ได้
ศีรษะของไป่เหว่ยเหว่ยยังตกอยู่ในแอ่งเลือดไม่ไกลนัก
สีหน้านางไม่มีความเจ็บปวด แต่สงบและเงียบราวกับนางหลับไหลนิทรา
เฉิงซื่ออวี้ทรงนิ่งขึงแข็งทื่อราวกับก้อนหิน
ทอดพระเนตรจ้องอย่างเศร้าสร้อยยังศีรษะไร้ชีพของนาง
ทันใดนั้นพระองค์ก็ทรงพระสรวลแล้วรับสั่งว่า “
เหว่ยเหว่ย พื้นดินมันเย็น เจ้าจะนอนบนพื้นได้อย่างไร ให้ข้าช่วยเจ้า”
หัตถ์ของพระองค์สั่นและประคองศีรษะนาง “หนาวมากไหม? ปกติเจ้าอบอุ่นนัก”
เฉิงซื่ออวี้ทรงกอดศีรษะไว้ในอ้อมพระพาหา พระองค์ถอดฉลองพระองค์ออกแล้วพันโอบรอบนางราวกับว่านี่ช่วยทำให้อุณหภูมิอันอ่อนโยนบนใบหน้าของนางหวนกลับมา
แต่มันหนาวเกินไป นางหนาวเกินไป
พระองค์ไม่สามารถทำให้นางอบอุ่นได้
พระองค์…ฆ่านาง
เฉิงซื่ออวี้พลันทรงไม่มีเลือดเวียนอยู่บนใบหน้าของพระองค์
พระองค์ทรงมองดูหาเลือดทุกที่และดูร่างของไป่เหว่ยเหว่ย ทรงตะลึงลาน ผู้คนของพระองค์หมดหวังแล้ว
คล้ายเหล็กไนต่อยทิ่มแทงพระองค์ให้เจ็บปวดโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
ความเจ็บปวดจากดวงหทัยแหลกสลาย
จนพระองค์ล้มทลายลงอย่างสิ้นเชิง ทรงคล้ายหมาป่าเดียวดายตัวที่สูญเสียคู่ของมันไป
วรกายของพระองค์ก็ปวกเปียกอ่อนลงราวกับกระดูกสันหลังได้หักพัง
คลุกดินขณะอัสสุชลหลั่งรินอาบพระพักตร์ ทรงพระสรวลออกมาลั่นก้อง
โลหิตอันสิ้นหวังจากการกัดพระทนต์ราวจะให้สิ้นชีพ มันแทรกซึมผ่านร่องฟันจนล้นหลั่งออกมาแล้ว
วิปโยคกำสรดจนถึงที่สุดแล้ว แม้แต่จะร่างของพระองค์กำลังจะแดดิ้นสิ้นแล้ว
ฮ่าฮ่า ถ้าไม่มีเจ้า แล้วอาณาจักรนี้มีประโยชน์อะไรบ้าง?
เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นนางครั้งแรก นางกำลังยืนอยู่ในสระน้ำทำให้พระองค์ทรงลอบเหลียวมอง
ในสายพระเนตรของพระองค์ ทุกสีในโลกรวมแล้วก็มีไม่เท่าครึ่งหนึ่งที่ปรากฎอยู่กับนาง
ที่แท้แล้วพระองค์ก็ทรงหวั่นไหวเสียแล้ว
【 ติ๊ง กลยุทธ์ประสบความสำเร็จ
ได้รับคะแนนความรักกรุณาเลือกความปรารถนาของคุณ】
ไป่เหว่ยเหว่ยและระบบก็ออกจากที่เกิดเหตุมานาน จึงไม่เห็นปฏิกิริยาของเฉิงซื่ออวี้
เธอได้ยินเสียงเตือนจากระบบและตอบทันทีว่า“
ชีวิต”
ชีวิตของเธอเป็นเพียงการแข่งขันกับเวลา
การยืดอายุ การใช้งานได้อีกหนึ่งเดือน โฮสต์ต้องการตื่นขึ้นทันทีไหม】
ไป่เหว่ยเหว่ย ไม่ลังเลที่จะพยักหน้าและตอบกลับ“
ใช่”
【 ติ๊ง ได้รับความต้องการของโฮสต์แล้ว】
ไป่เหว่ยเหว่ยฉับพลันเข้าสู่ความมืดที่คุ้นเคยเงียบสงบและสบาย
+++++++++++++++++++++++
ที่สุดก็จบแล้ว
ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตาม ผู้แปลเองแปลหักโหมเพราะที่จริงมีภารกิจอื่น
อันนี้แปลสดลงสด จบบทก็แปะเลย ก็ไม่น่าเชื่อว่า
ทำได้ในเวลาเจ็ดแปดวัน
ตอนแรกกะว่าแปลเล่นๆ ทิ้งไว้ พอเจอว่ามีผู้ติดตามอ่านก็รู้สึกต้องรับผิดชอบ
จึงแปลให้จบอาร์ค และคงจะแปลไว้เท่านี้
ขอบพระคุณที่ติดตาม
