ตอนที่ 58 ฮ่องเต้ 16

Quick Transmigration System: Male God, Come Here

ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ

ตอนที่ 58 ฮ่องเต้ 16

เทศกาลบุปผาก็มีบทบาทอีกอย่าง นั่นคือทั้งชายและหญิงสามารถออกไปข้างนอกเพื่อละเล่นได้ในวันนี้ ปรกติเนิ่นนานแล้วที่วันนี้ถูกใช้เป็นวันนัดบอด

ไป่เหว่ยเหว่ยมีน้ำเสียงอิจฉามารดาของตน เพราะความรักที่เกิดจากเทศกาลบุปผา

ขนงของเฉิงซื่ออวี้มุ่นนิดๆ พระองค์ทรงทราบว่าเฉินเฟยน่าจะรู้สึกถึงทัศนคติที่เย็นชาของเขาและทรงทราบว่านางจะเริ่มจัดการกับบิดามารดาของไป่เหว่ยเหว่ยก่อน

และพระองค์เพียงทรงกวาดเนตรมองไปรอบ ๆ กระทั่งยอมปล่อยให้เรื่องพวกนี้บังเกิด

นึกไม่ออกเลยว่า เมื่อไป่เหว่ยเหว่ยรู้ว่าบิดามารดาของนางประสบอุบัติเหตุ แล้วจะเป็นอย่างไร

เฉิงซื่ออวี้พลันทรงพบว่าพระองค์อ่อนแอแล้ว และไม่กล้าที่จะจินตนาการถึงอนาคตของพระองค์กับนาง

ตอนพระองค์ทรงจากไป่เหว่ยเหว่ยไป ซูเต๋อกั๋วกระซิบกับพระองค์ว่า“ ตอนตามโคมเมื่อเย็นนี้ ตระกูลเฉินจัดชมโคมไฟขนาดใหญ่ถัดจากคลอง และโคมไฟส่วนใหญ่ใช้โคมไฟหลวง”

โคมไฟหลวง มีเพียงราชวงศ์เท่านั้นที่มีคุณสมบัติเพียงพอ ให้เพลิดเพลินไปกับโคมไฟนั้น

ตระกูลเฉินเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลหลัก อำนาจของตระกูลด้อยที่สุด แต่ก็ยังกล้าที่จะท้าทายอำนาจวังหลวง

ดวงเนตรเฉิงซื่ออวี้ส่องประกายเยียบเย็นและรับสั่งต่อซูเต๋อกั๋ว“ เช่นนั้นนับจากเย็นนี้ เงื้อมีดแล่เนื้อได้”

– – – – – – – – – –

ไป่เหว่ยเหว่ยคิดว่าต้องสวมบทในวันนี้ถึงตรงนี้เท่านั้น ดังนั้นในเวลากลางคืนเธอก็ว่างและไม่มีอะไรทำ ดังนั้นเธอจึงเริ่มทำงาน งานผู้หญิง

หลังทั้งหมดทั้งมวลที่แต่งตัวเป็นคนโบราณ เสแสร้งเพิ่มอีกสักเล็กน้อยละกัน

ไป่เหว่ยเหว่ย ปักเย็บผ้าไปได้ครึ่งทาง เมื่อหงซิ่วเข้ามาตัดไส้ตะเกียงทำให้สว่างขึ้น

“นายหญิง ดึกแล้ว เย็บปักถักร้อยในที่มืดนั้นไม่ดีต่อสายตา”

ไป่เหว่ยเหว่ยค้อมศีรษะและยิ้มบางๆ “ ไม่มีอะไร ข้าแค่อยากจะปักถุงหอมนี้ให้มากเท่าที่จะทำได้”

เธอกล่าวโดยไม่ตั้งใจ ที่จริงเธอแค่ปักครอสสติทช์ แต่นั่นก็ถือว่าเย็บปักถักร้อยด้วยเช่นกันนี่

【ชายผู้นี้กำลังมา อยู่นอกหน้าต่าง เหาะมาเลย】

เหาะ? วิชาตัวเบา ? หลอกรึ มีจริงเหรอ เธอตื่นเต้นเป็นพิเศษว่ามันมีจริง วิขาตัวเบา

ไป่เหว่ยเหว่ยยังคงเย็บปักถักร้อยดอกไม้ของเธอ

แน่นอน หงซิ่วกล่าวว่า “นายท่านเย็บปักอะไรแบบนี้? นี่มันดู…ค่อนข้างผิดปกติ”

ไป่เหว่ยเหว่ย ยิ้มอย่างอาย ๆ “ วันนี้เป็นเทศกาลบุปผา  ข้าปักสัตว์ร้ายผู้พิทักษ์เทศกาลบุปผา เป็นผู้พิทักษ์แห่งความรัก”

หงซิ่วได้ยินแล้ว แต่ไม่เข้าใจความคิดของนายหญิงของตน ฝ่าบาทนั้นดุร้ายไร้ความปรานี ความรักของไป่เหว่ยเหว่ยจะตอบโต้อย่างไร ได้อย่างไร

และสัตว์ร้ายตัวนี้…น่าเกลียด

ระบบตายไปเลย และในที่สุดก็อดไม่ได้ “ คุณปัก…หัวสีน้ำเงินที่มีหน้าขาวและมือที่ไม่มีนิ้ว นี่มันคือโดราเอมอนใช่ไหม”

และมันก็น่าเกลียด ประเดี๋ยวเหอะจะเสียสายตาตาบอด

ไป่เหว่ยเหว่ยยิ้มอย่างเย็นชา“ นายนี่โคตรเด็ก นายคงดูการ์ตูนมาจนเกลี้ยง”

ระบบสำลัก “ …”

【 ติ๊ง ความชื่นชอบของตัวละครนำชายเพิ่มขึ้นเป็น 35 】

แอบมาเงียบๆอยู่ที่ด้านนอก เฉิงซื่ออวี้ทรงไม่คิดว่าจะได้สดับ ไป่เหว่ยเหว่ยกล่าวกับข้าทาสวังหลวงชั้นต่ำ

ทรงยืนนิ่งเงียบอยู่นาน ดวงหทัยเริ่มอุ่นร้อน แต่พระองค์ทรงกดมันลง

ตระกูลวังหลวงโหดเหี้ยม

พระองค์ช่างโหดเหี้ยมพอ ๆ กัน

เยี่ยงนั้นจึงเสด็จเข้ามาในห้อง “ สนมรัก ทำอะไร”

ไป่เหว่ยเหว่ยตื่นตระหนก ปฏิกิริยาแรกของเธอคือการซ่อนห่วงเย็บปักไว้ด้านข้าง และเธอก็รับเสด็จอย่างผิดธรรมชาติ“ ฝ่าบาท เสด็จมาได้อย่างไร”

เฉิงซื่ออวี้จับมือเธอไว้อย่างธรรมดา “ อยยากดูโคมไฟไหม? เจ้าจะไปดูคืนนี้เลยไหม"

ไป่เหว่ยเหว่ยยิ้มอย่างประหลาดใจ“ อย่างนั้นหรือ? ขอบพระทัยฝ่าพระบาท”

เฉิงซื่ออวี้ทอดพระเนตรเห็นรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาของนาง พระอุระของพระองค์คล้ายถูกบีบรัด ทรงทราบอยู่ว่าหากนางถูกพาออกไปคืนนี้ พระองค์ไม่อาจหวนคืนได้อีกแล้ว