ตอนที่ 57 ฮ่องเต้ 15

Quick Transmigration System: Male God, Come Here

ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ

ตอนที่ 57 ฮ่องเต้ 15

ระบบขี้เม้าท์ยังพูดต่อ:“ คุณรู้หรือเปล่า? ทั้งวังเพิ่งพากันลือเรื่องใหม่ว่า เฉิงซื่ออวี้บุรุษผู้นี้มีพลังประดุจสัตว์ร้าย คุณเองอย่าตกตายสภาพนั้นเลย ยังไงก็ตามหมอหลวงมาเหอะนะ”

ระบบขี้เม้าท์ "คุณรู้รึเปล่า? ในวังยังมีข่าวลือว่า เฉิงซื่ออวี้ชายผู้นี้ไม่ได้ดีพอจะเอาไปเทียบกับสัตว์ร้าย คุณตายแล้วยังไม่พอนะ ก็จะตามหมอหลวงมาสั่งเทียบยาดองศพ แล้วเขาก็ยังทำต่อ ตั้บ ตั้บ ตั้บ อ๊าาาา...”

ไป่เหว่ยเหว่ย เริ่มสบถกับระบบ “ นายรู้หรือเปล่า? โฮสต์รายแรกในประวัติศาสตร์จับระบบเข้าห้าม้าแยกสังขารจนเป็นศพ จะเกิดขึ้นในวินาทีถัดไป”

ระบบเคาะสองหนแล้วพูดทันทีว่า "รู้สึกดีก็ดีแล้วนี่! สนุกไปเลย!”

ไอ้ระบบนี่หมูตายไม่กลัวน้ำร้อน เธอทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ดังนั้นเลยให้ระบบเริ่มเล่นวิดีโอของเมื่อคืน

หลังจากดูวิดีโอเธอก็เงียบไปนาน

อย่างนั้น อะไรคือหนึ่งร้อยหนึ่งหน ถึงขนาดนี้แล้วก็คือยังแค่จูบงั้นเหรอ?

และด้วยการจูบครั้งนี้ ความชื่นชอบของเธอก็เพิ่มขึ้น 5 คะแนน

ไป่เหว่ยเหว่ยคิดคำนวณไปพักใหญ่ และถ้ายังเป็นสปีดหอยทากแบบนี้ต่อไป คาดว่าผ่านไปสามเดือน เธอก็ทำให้เฉิงซืออวี้ชอบไม่ได้

ขณะที่เธอคิด เธอก็เขียนรูปเล่นไปเรื่อยเปื่อย

ครั้นแล้วใครบางคนเข้ามาทำให้เธอรู้สึกตัว เธอหันกลับมามองและเอ่ยทักทายทันทีว่า "ฝ่าพระบาท"

เฉิงซื่ออวี้ทรงเหลือบเนตรมองมาที่ริมฝีปากของนาง และเห็นร่องรอยขบกัดของเขาจากความรุ่มร้อนเมื่อคืนที่ผ่านมา

ทรงข่มกลั้นความรุมเร้าในดวงหทัยของพระองค์และเหลือบไปที่รูปภาพที่นางวาด

เอ่อ ...

“รักภาพเขียนนี้นัก ช่างแปลกใหม่” เฉิงซื่ออวี้ทอดพระเนตรที่สีเหลือง…วัตถุไม่รู้จัก? จะให้กล่าวคำชมเชยนั้นคงเป็นไปไม่ได้

พอไป่เหว่ยเหว่ยได้ยิน ฉับพลันเธอหยิบกระดาษอย่างสุขใจ “ ที่รับสั่งมานั้นจริงเหรอ? หม่อมฉันวาดมันเมื่อเช้านี้ เสือตัวนี้ดูดี ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ดูมีพละกำลังมากไปกว่าฝ่าบาท แต่ก็ถือได้ว่าเป็นงานที่หายาก”

เสือ…?

เฉิงซื่ออวี้ยกย่องอย่างยิ่งว่า“ ภาพนี้ดีมาก แต่ก็มีจุดให้ปรับปรุง”

ไป่เหว่ยเหว่ย เห็นว่าคำพูดของเฉิงซื่ออวี้นั้นไม่จริงใจ และความรื่นรมย์ในสายตาของเขาก็ลดลง“ หม่อมฉันรู้ว่าตัวเองไร้สามารถ แต่หม่อมฉันยังอยากที่จะตามรอยฝ่าบาท”

นางจะเริ่มเรียนรู้การวาดภาพเพราะพระองค์”

ดวงหทัยของเฉิงซื่ออวี้นั้นอ่อนลง จากสตรีในวังหลังล้วนง่ายดาย ร่ำเรียนอะไรเพื่อเขา

ล้วนเป็นเรื่องของอำนาจและความมั่งคั่ง

【 ติ๊ง ความชื่นชอบของตัวละครนำชายอยู่ที่ 32 】

ระดับของความรู้สึกที่ดีเพิ่มขึ้น 2 ... เป็นความรู้สึกที่อนาถมาก จนไป่เหว่ยเหว่ยอยากฟาดเฉิงซื้ออวี้ไอ้ขี้ตืดสักสองฉาด

ระบบอึ้งอยู่พักนึง ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปาก “ ชัดเลยคุณวาดปิกาจู้”

ไป่เหว่ยเหว่ยตอบอย่างสงบ“ เออ! นายจะเอาอะไร! ฉันไร้เดียงสา บริสุทธิ์ และเป็นเด็กน้อย เหมือนโปเกมอน นายมาแต่งงานกับฉันเลยมา!”

ระบบ: โฮสต์ข่างองอาจผึ่งผาย มิกล้าแสดงความเป็นอริด้วยแล้ว เยี่ยงไรจะมาแตกหักกัน?

ไป่เหว่ยเหว่ยเสร็จจากวาดภาพ และเมื่อหลังจากเธอล้างมือแล้ว เธอก็สั่งให้ส่งดอกไม้

วันนี้เป็นเทศกาลบุปผา

มันเป็นเทศกาลอันเป็นเอกลักษณ์แห่งราชวงศ์นี้ กล่าวว่าเมื่อดอกไม้บานเป็นวันที่ดีที่สุดของปีดังนั้นจึงควรเฉลิมฉลองให้เป็นเทศกาล

คำว่าดอกไม้ยังเป็นอาหารที่ทำจากดอกไม้

ลู่เหลยและหงซิ่วถูกส่งไปรับโจ๊กดอกไม้ซึ่งอร่อยเป็นพิเศษ

เฉิงซื่ออวี้ทรงระมัดระวังเรื่องอาหารเป็นอย่างมาก พระองค์แทบไม่เสวยอะไรที่เชื้อพระวงศ์ถวายให้

แต่เมื่อทรงทอดพระเนตรเห็นว่าไป่เหว่ยเหว่ยถวายให้ พระองค์ก็ไร้การระแวดระวังใด ๆ ร่วมมื้ออาหารถ้วยเดียวกันกับนาง

ไป่เหว่ยเหว่ย เห็นว่าพระองค์เสวยและดูมีความสุขมาก เธอเอ่ยว่า“ ดีจริงๆ ตอนหม่อมฉันอยู่ที่บ้าน มารดาและหม่อมฉันตอนช่วงเทศกาลบุปผา หม่อมฉันออกไปชมโคมหลังรับประทานดอกไม้ แล้วหม่อมฉันจะไปขอพรสมปรารถนาบุปผา มารดาของหม่อมฉันเล่าว่านางและบิดาของหม่อมฉันพบกันที่เทศกาลบุปผา "

.

.