ตอนที่ 69 ฮ่องเต้ 27

Quick Transmigration System: Male God, Come Here

ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ

ตอนที่ 69 ฮ่องเต้ 27

เฉิงซื่ออวี้สดับฟัง ดวงหทัยของพระองค์รู้สึกเหมือนถูกมีดกรีดเฉือน ทันใดนั้นทรงรู้สึกว่าพระองค์ทำตัวราวสัตว์ร้ายทำให้นางกลัวยิ่งขึ้น จึงเป็นเช่นนี้

ไป่เหว่ยเหว่ยพลันเอื้อมมือออกไปโอบกอดเขาไว้ ซุกหน้าไว้ในอ้อมอุระอกเปลือยเปล่าของพระองค์และเปล่งเสียงร่ำไห้ออกมา

มันไม่ใช่แค่เป็นการร่ำไห้ที่ชวนใจสลาย

มันเป็นเสียงร้องไห้ที่ออกมาจนหมดสิ้นและเจ็บปวดรวดร้าว อย่างที่เกิดจากผู้ที่เพิ่งรอดพ้นจากภัยพิบัติและในที่สุดก็ล่วงพ้นมาได้

เสียงร้องไห้ ร้องอยู่กับเฉิงซืออวี้ บุรุษยิ่งใหญ่ผู้นี้มีดวงเนตรเปียกชื้น ทรงแทบเปล่งสุรเสียงไม่ออก “ ไม่เป็นไรแล้ว ข้าฆ่ามันแล้ว มันไม่อาจแตะต้องเจ้าได้อีกแล้ว”

ไป่เหว่ยเหว่ยคิดอะไรไม่ออกอีก เธอในร่างเปียกชื้นมีเฉิงซื่ออวี้โอบอุ้มไว้ ร้องไห้และแตกสลาย

ในที่สุดนางก็เหนื่อยจนหลับไปทั้งน้ำตาอยู่กันกับเขา

เฉิงซื่ออวี้นั้นอ่อนโอนลงหมดแล้วด้วยไป่เหว่ยเหว่ย เขาลูบหลังนางเพื่อเอาใจนางในขณะที่นางหลับ

แต่ไม่มีความคิดต่ำช้าใดอีกต่อไป

เพียงง่ายดาย แค่ปลอบประโลม

เมื่อนางหลับ ทรงทอดพระเนตรเห็นน้ำตาบนใบหน้าของนาง แต่มิได้ดูว่าไม่สงวนตัว หรือน่าเกลียดทรงเพียงเช็ดใบหน้าและเช็ดตัวนางให้สะอาด

จากนั้นก็แต่งกายให้นาง คลุมให้รัดกุมก่อนที่พระองค์จะพานางกลับไปที่แท่นบรรทม

ข้าทาสในตำหนักนั้นต้องออกไปหมด เพราะกลัวว่าจะมีเสียงดังและรบกวนไป่เหว่ยเหว่ย

ซูเต๋ออยู่ข้างๆและมองดูว่าฮ่องเต้ของเขาทรงวางตัวอ่อนโยนเกินไปแล้วต่อไป่เหว่ยเหว่ย เมื่อยามที่ทรงห่มผ้าห่มให้นาง เหน็บชายผ้าห่ม แล้วก็อยู่ข้างเตียงด้วยพระองค์เองราวกับหมกมุ่นลุ่มหลง

วิญญาณชั่วร้ายนี้ ซูเจ๋อกั๋วเหลือบมองเพียงแวบเดียวก่อนที่จะไม่กล้ามองขึ้นมาอีก

จนเมื่อมีบางคนมาพร้อมกับสารเพื่อรายงาน หัวหน้าขันทีจึงเข้าขัดจังหวะห้วงความคิดของเฉิงซื่ออวี้ที่เพื่อแจ้งข้อเท็จจริง

เมื่อเฉิงซื่ออวี้ทรงสดับสิ่งที่ได้รับรายงาน ความอ่อนโยนในสายพระเนตรของเขาก็หายไป เหลือเพียงรังสีสังหารมัวหม่น "ดูเหมือนว่าเศษเนื้อทีสับทิ้งไว้จะยังไม่รู้จักรามือ ข้าจะไปดู”

ตระกูลเฉินทั้งหมดถูกทำลายในคืนนั้น

คนที่เหลือจะไม่สนใจได้อย่างไร?

เฉิงซื่ออวี้ทรงเพิ่งลุกขึ้น แต่ทนไม่ได้ที่จะเดินห่างจากเตียงแม้ไม่กี่ก้าว มีแค่ตอนนี้ที่ทรงกล้าจู่โจมจุมพิตใบหน้าขาวนวลของ ไป่เหว่ยเหว่ย ก่อนตั้งใจเสด็จออกไปพร้อมกับขันที

【 ติ๊ง ความนิยมของตัวละครนำชายอยู่ที่ 70 】

ระบบ: ความชื่นชอบนี้ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ นี่คือโฮสต์จากสวรรค์  ก้าวของโลกนี้เร็วเกินไปหรือโลกนี้เก่าเกินไปหรือ?

ไป่เหว่ยเหว่ยรอจนกว่าเฉิงซื่ออวี้จะออกไป ก่อนที่เธอจะลืมตา เธอคร่ำครวญว่า“ แค่70เองเหรอ ฉันร้องไห้จนหมดเนื้อหมดตัวแล้ว”

ระบบ:“ เหอ เหอ ”

ไป่เหว่ยเหว่ย:“ แต่ก็นะ ไม่ต้องขายร่างกายของคุณก็ยังได้คะแนนค่าความชอบสูง โอ้ฉันสวยมาก ผู้คนอดใจไม่ไหวต้องรักฉัน”

ทันใดนั้นระบบก็พูดว่า“ รสนิยมของคุณยอดเยี่ยม”

ไป่เหว่ยเหว่ย ดูหลงตัวเอง“ นั่นคือ คนสวยพอลองลิ้มรสแล้วรสชาติดีมาก”

ระบบ:“ ดี มันจะต้องอร่อยพอๆกับตีนเป็ดหมูตุ๋น "

ไป่เหว่ยเหว่ย: "... "

“ ใช่แล้ว, โลกนี้ดูเหมือนจะไม่มีภารกิจลับ(ผู้แปล-เกมคอมพ์มักมีแทสค์ลับซ่อนไว้)” ไป่เหว่ยเหว่ย ถอนหายใจอย่างง่ายดาย

ระบบเงียบไป

ไป่เหว่ยเหว่ยก็เงียบ

จากนั้นระบบกล่าวว่า“ ดูเหมือนว่ามีอยู่แล้วอันนึง”

ไป่เหว่ยเหว่ยมองดูโมโห“ ทำไมคุณไม่บอกอะไรเลยในตอนแรก? คุณลืมบอกฉันเหรอ”

ระบบ:“ ก็.. ตอนนี้เหรอ ก็ไม่ต่างไปจากการบอกคุณในตอนแรกนี่ ไม่ได้จำเป็นสำหรับการทำภารกิจคุณให้เสร็จสักหน่อย และฉันก็ยุ่งเกิน ก็เลยพลาดไปหน่อยกะอีแค่เรื่องภารกิจลับเล็ก ๆ แบบนี้”

ไป่เหว่ยเหว่ยพูดทุกคำผ่านฟันที่กัดแน่น“ อะไรนะ ภารกิจลับเล็กๆ”

ระบบตอบทันที “ ช่วยให้เฉิงซื่ออวี้ประสบความสำเร็จในการทำลายทั้งสี่ตระกูลใหญ่ทั้งหมดจากนั้นสร้างราชวงศ์ที่รุ่งเรืองของเขา”

ภารกิจลับ'เล็กๆ' ขนาดมหึมา!

ระบบ:“ ที่จริงนะ งานภารกิจลับนี้ ไม่ต้องทำเสร็จก็ได้นะ”

ไป่เหว่ยเหว่ยตอบอย่างเดือดจัด“ เสร็จเซ่! ต้องเสร็จสมบูรณ์ งานภารกิจลับจะไม่เสร็จสมบูรณ์ได้ไง ฉันจะขายเลือดและยอมตายเพื่อให้มันเสร็จให้ได้”

ระบบ: โฮสต์ขี้เกียจคนนี้มีทัศนคติการทำงานที่ดี ทำให้ฉันประทับใจนิดๆนะนี่