ตอนที่ 41 กลับมาเจอชีวิตจริง ขยี้สวะ (1)

Quick Transmigration System: Male God, Come Here

ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ

ตอนที่ 41 กลับมาเจอชีวิตจริง ขยี้สวะ (1)

เธอกลับมาหลังจากหมดสติไปสามวัน ก็ยังมีทางยับยั้งไป่เหยาเหยาจากการให้พ่อของเธอเซ็นชื่อโอนมรดก

【 ติ๊ง ข้อเรียกร้องของโฮสต์นั้นได้รับทราบแล้ว】

หลังจากที่ไป่เหว่ยเหว่ยได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอก็ถูกกระชากเข้าสู่ความมืดมน

เธอแว่วเสียงของผู้คนผ่านมาผ่านไปเลือนราง เธอลืมตาขึ้นมาเจอตัวเองนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล

ดูเหมือนจะมีนางพยาบาลคุยกับหมออยู่ตรงข้างๆเธอ

“ตระกูลไป่กำลังเผชิญช่วงเวลาสำคัญ หัวหน้าตระกูลกำลังเจอปัญหาไล่มาทีละเรื่องเลย”

“ ใช่ ดูเหมือนว่ามีเหลือแต่คุณหนูรองที่ดูแลภาระงานหลัก ตอนฉันอยู่ในไอซียูฉันได้ยินว่าหัวหน้าตระกูลไป่กำลังจะเซ็นโอนสิทธิ์การเป็นเจ้าของธุรกิจ เพื่อให้คุณหนูรองเป็นประธานคนต่อไปของบริษัท”

ไป่เหว่ยเหว่ยได้ยินเรื่องนี้ปุ๊บ ก็ลุกขึ้นปั๊บ อย่างช็อค

อาการเจ็บหัวใจแบบเดิมๆ กระหน่ำซ้ำเธอเข้าให้

แม้ว่าเธอจะรอดชีวิตมาได้ก็เถอะ แต่ปัญหาเรื่องหัวใจของเธอก็ยังเหมือนเดิมอยู่ดี

คุณเธอตื่นแล้ว! หมอและพยาบาลที่อยู่ในวอร์ดพากันดีใจ

“ คุณไป่คุณตื่นแล้ว! ด..ดี…...  คุณหนูไป่ คุณจะไปไหน”

อีตอนที่ไป่เหว่ยเหว่ยได้ยินคำพูดเหล่านี้ เข็มน้ำเกลือตรงมือเธอก็โดนทึ้งออกมาแล้ว เธอก็ออกประตูไปเรียบร้อยแล้ว

คนตระกูลไป่กำลังอยู่ในไอซียู เธอรู้ตัวว่าอยู่ในชุดคนไข้อีกทั้งใบหน้าเธอก็เซียวซีด ผมเธอกระเซิงยังกับรังนก

มีผู้ชายสักสองสามคน ดูจะอยู่เกะกะทางเธอ เธอไม่ปรายตามองพวกเขาแม้สักแวบตอนที่เธอสั่ง "หลีก!"

ชายที่ยืนขวางหน้าเธอมองแวบหนึ่งด้วยความประหลาดใจ แม้ว่ามันจะดิ่งวูบหายในอาการเฉยชาและไม่ช้าก็ไม่เหลือร่องรอยใด ๆ

พวกเขาก้าวหลบให้ทาง

พวกเขารอ จนไป่เหว่ยเหว่ยลับหายไปตรงมุมทางเดิน

ชายผู้อยู่ด้านหลังของเขา กล่าวกับชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยความเคารพว่า “เย่เชา”

เย่ อวี้ชวนหันกลับมาและกล่าวเรียบๆ“ ไปกันได้แล้ว”

ประหนึ่งว่าเขาไม่ได้เพิ่งเห็นคู่หมั้นตัวเองวิ่งผ่านเขาไปอย่างกระเซอะกระเซิง

ไป่เหว่ยเหว่ยเห็นห้องไอซียูและผลักพรวดเข้าไป

เธอได้ยินไป่เหยาเหยากระซิบเบา ๆ พูดว่า “ พ่อ ไม่ใช่ว่าพ่อเหนื่อยอยู่เหรอคะ? พ่อปล่อยภาระเรื่องบริษัทไว้ที่ลูกเถอะค่ะ”

ไป่ฉางเหยียน เหยียดยาวอยู่บนเตียงคนไข้ สีหน้าของเขาอ่อนแอ เขาส่งเอกสารให้ไป่เหยาเหยา "พ่อเซ็นเรียบร้อยแล้ว เพราะพี่สาวลูกก็ต้องการให้ตำแหน่งนี้แก่ลูก งั้นลูกก็เป็นเสียเลยแล้วกัน”

ไป่เหยาเหยายิ้ม“พ่อ ลูกจะทำให้ดีแทนพี่ค่ะ”

ไป่เหว่ยเหว่ยพูดอย่างเย็นชา “ ฉันยังไม่ตาย ฉันไม่ได้อยากให้เธอมาทำแทนฉัน”

ไป่ฉางเหยียนตกตะลึง พร้อมกันกับไป่เหยาเหยา

ไป่ฉางเหยียนตื่นเต้น“ เหว่ยเหว่ย หนีห่าว!”

ไป๋เหยาเหยาตกใจ“ พี่สาว!”

ไป่เหว่ยเหว่ยก้าวฉับ ๆไป2-3ก้าวแล้วตบหน้าเธอเพียะ “ ใครพี่แก!”

หลังจากนั้น ไป่เหว่ยเหว่ยฉวยเอกสารจากมือของเธอแล้วฉีกแคว่กเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แล้วโปรยก็เศษชิ้นส่วนกระจัดกระจายทั้งหมดไปที่หัวของไป่เหยาเหยา

ไป่เหยาเหยา ยกมือปิดหน้าเธอขวับ ร้องขึ้นว่า“ พี่คะ ฉัน…”

ไป่เหว่ยเหว่ยหลังแหวนเข้าให้ และไป่เหยาเหยาก็กรี๊ดซะน่าสงสาร ก่อนร่วงลงกองกับพื้น

ไป่เหว่ยเหว่ยยอบตัวลงไปจนสบสายตา มือคว้าจับเสื้อผ้าไว้ ดวงหน้าของเธอเย็นชาและดุดัน จังหวะตอนเธอกำลังจะแฉอาชญากรรมทั้งหมดออกมา ก็พอดีมีอาการเจ็บที่อกของเธอ

เธอนึกเช็คช้ำ ไม่ใช่ว่าน่าจะเหลือเวลาชีวิตอยู่อีกเดือนหรือ

ทำไมเธอถึงรู้สึกเหมือนกำลังจะตายใกล้ๆแล้วนี่ล่ะ

ฉับพลันนั้นระบบก็แจ้งว่า“ โฮสต์ ฉันลืมบอกคุณ ค่าความรักของคุณถูกเรียกเก็บจากฉัน แล้วค่าชีวิตก็เลยหายไปหนึ่งเดือน”

ไป่เหว่ยเหว่ยรู้สึกหวานในลำคอ(ผู้แปล-อาการกลืนเลือด)และตัดสินใจที่จะไม่พูดอะไรกับระบบในตอนนี้ เธอมองที่ไป่เหยาเหยาอย่างโฉดชั่ว ” แก… แหวะ!”

พ่นเลือดยิงแนวโค้งไปลงสวยๆบนใบหน้าของไป่เหยาเหยา

ไป่เหยาเหยาทั้งเจ็บและกลัว เลือดหยาดแหมะจากหน้าของเธอและเธอสุดจะทนจนต้องกรี๊ด “ช่วยด้วย!”

++++++++++++++++++++

เนื่องจากผู้แปลงงกับวิธีจัดหน้าของบล็อกมาก

จึงจัดทำหน้าสารบัญรวมไว้ ณ ที่นี่ค่ะ

สารบัญ

https://farfalle00.blogspot.com/2019/11/quick-transmigration-system-arc2.html

.

.