Quick Transmigration System: Male God, Come
Here
ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ
ตอนที่ 49
ฮ่องเต้ 5
นับแต่ฮ่องเต้สั่งให้คนโยนไป่เหว่ยเหว่ยลงสระน้ำ
หลายคนก็เลยลงโทษไป่เหว่ยเหว่ยด้วยการโยนเธอลงน้ำ
“ ทราบแล้ว เหนียงเหนียง”
ขันทีหลายนายรีบคว้าไป่เหว่ยเหว่ยและโยนเธอลงไปในสระบัวที่อยู่ถัดจากพวกเขาไปตรงๆ
เมื่อร่างของไป่เหว่ยเหว่ยดิ่งลงไปในน้ำเธอได้ยินเสียงเตือนที่คุ้นเคย
【
ติ๊ง นักแสดงนำชายกำลังมาถึง】
ไป่เหว่ยเหว่ยแสร้งทำเป็นว่ายน้ำไม่เป็น เธอต้องดิ้นรนในน้ำอยู่หลายวินาที
ก่อนที่จะเอื้อมคว้าเศษซากลอยฟ่อง และเธอก็ผุดศีรษะขึ้น
เธอกระอักกระไอสองสามครั้ง
ข้างหน้ามีสตรีล้อมเธอไว้เป็นวง บุรุษที่ยืนอยู่ตรงกลางสวมชุดสีเหลืองสดใส
ชัดเจนว่าเป็นเป้าหมายที่เธอจะโจมตี
เสียงไอของเธอดูเหมือนจะดึงดูดความสนใจของผู้คนเหล่านั้น
จำได้ว่าเป็นเสียงเฉินเฟย “ ฝ่าบาท อารมณ์ของไป่ต้ายิงดื้อรั้นเหลือเกิน
และโฉมหน้านางอัปลักษณ์นัก กลัวว่านางจะทำให้คนหวาดผวา
ดังนั้นนางจึงถูกลงโทษให้ยืนอยู่ในสระน้ำ”
บุรุษผู้นั้นดูไม่ใส่ใจ แต่ดวงตาของเขาลึกล้ำ
มืดมนและหาที่เปรียบมิได้ ประดุจว่าแสงใด ๆ
ที่แผ้วพานเข้ามาจะถูกดึงดูดไว้จนไม่หลงเหลือ
เขาเหลียวกลับอย่างคร้าน เนิบเนือย
ราวกับว่าเขาไม่แยแสว่าเขาจะเห็นสิ่งใด ..
จากนั้นเขาก็นิ่งขึง ไปจนหมดทั้งมวลแล้ว
สตรีนางนั้นยืนอยู่ในสระหรือหากจะกล่าวให้ถูกต้อง
ก็คือดรุณีน้อย
แหงนเงยศีรษะนิดๆดวงตาคู่ใสกระจ่างราวท้องฟ้าพร่างดาวจับจ้องมองเขาอยู่
ริมฝีปากมิได้แดงเจิดจ้า
ผิวนางขาวผ่องราวสาลี่ ใบหน้างามล้ำแต้มแต่งด้วยความไร้เดียงสานิดๆ
ผมยาวหนาของนางยุ่งเหยิง แต่ชวนให้ผู้คนวาบหวามใจนัก
จากสระจึงซึมน้ำจนโชกผ้าของเสื้อสีเขียวอ่อนของนางและแนบรัดรึงเข้ากับร่างน้อย
แต่งามนัก
นางดูคล้ายจะประหวั่นอยู่น้อยๆ
ยามที่นางเหลือบเหลียวมองเขาอย่างพิศวง
ดวงตาเหล่านี้
หางตาของนางชี้ขึ้นน้อยๆและเรื่อสีชมพู งามประหนึ่งป่าดอกเถาฮวาบานสะพรั่งต้นฤดู
เลิศล้ำล้นพ้น
บุรุษผู้นั้นรู้สึกว่าหัวใจเขาถูกกระแทก
แต่ก็ไม่เจ็บปวด แต่ก็รู้สึกเคืองระคาย เขาขมวดคิ้วและพลันมองเหลือบออกไปเสีย
คล้ายว่าเขาไม่อาจทานทนต่อสายตาจับจ้องของไป่เหว่ยเหว่ยได้
【
ติ๊ง ความนิยมของนักแสดงนำชายอยู่ที่ 10 】
ไป่เหว่ยเหว่ยไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เธอแค่มุ่งเน้นที่เผยโฉมของเธอให้เห็นความแจ่มกระจ่างซื่อใสไร้เดียงสา
สีที่เธอแต้มลงบนใบหน้าเธอนั้นมาจากพรรณพืช
มันจะหลุดร่วงออกเมื่อเจอกับน้ำ
ก่อนหน้านี้แม่คนโง่เจ้าของร่างเดิมกลัวว่าเครื่องสำอางสุดสยองของนางจะจาง
เลยใช้เครื่องสำอางที่ไม่หลุดเมื่อโดนน้ำ ดังนั้นเธอจึงต้องล้างหน้าอยู่นานเพื่อล้างเครื่องสำอาง
เธอน่าจะอวดโฉมของเธอเสียตอนนี้
และไม่ได้คิดกะจะแต้มแต่งอารมณ์ของเขาให้ชอบเธอขึ้นอีก
คะแนนความนิยมเหล่านี้หยุดลงตรงไหน?
ระบบพูดอย่างเยือกเย็น“ คุณบอกไว้ว่า
ในฐานะผู้เกลือกมากับซากศพ เขาหรือจะหวั่นไหวด้วยความงาม”
ไป่เหว่ยเหว่ยเงียบไปพักหนึ่ง“
ระบบคุณไม่คิดว่าค่าวัดสายตาของเขานั้นดีเกินไปเหรอ? ระดับ 5/20 หรือมากกว่า”
ระบบ:“?”
ไป่เหว่ยเหว่ย:“
ฉันไม่เห็นหน้าเขาตอนฉันยืนอยู่ตรงนี้ เขาจะเห็นฉันได้ไง มันไกลเกิ๊น"
ระบบกำลังว่าจะตอบเมื่อไป่เหว่ยเหว่ยถอนหายใจ“
นับว่าเพียงพอแล้ว โฉมหน้าอันสะคราญล้ำของข้าดั่งดวงสุริยาอันสาดส่องทั่วทั้งพิภพ
แม้แต่ดวงเนตรที่สุดแสนมืดมนยังแจ่มจ้า เยี่ยงนี้ไงเล่าที่ทำให้ผู้อื่นเห็นโฉมงามล้ำของข้าได้จากระยะไกล”
ระบบรู้สึกว่ามันเข้าไม่ถึงแล้ว
และคำว่าหน้าไม่มียางก็เอามาใช้อธิบายกับโฮสต์ไม่ไหวแล้ว มันหมดคำพูดแล้ว
เฉิงซืออวี้ซึ่งอยู่ห่างๆไกลๆ
ก็ต้อนฝูงนางสนมไป อย่างสง่า-ผ่าเผย- เลยลับไปนู้นนน
ตอนไป่เหว่ยเหว่ยกำลังคิดว่า 10 คะแนนความชอบที่เธอได้นั้นเป็นแต้มเก๊ ขันทีประจำข้างองค์ฮ่องเต้ก็มาถึง
และให้คนพาเธอกลับไปที่ตำหนักฉิงหย่วน
กลับไปถึงแล้วไป่เหว่ยเหว่ยเพิ่งล้างตัว
ก็ได้รับแจ้งว่าฮ่องเต้จะมานอนที่นี่คืนนี้
หลังจากส่งขันทีกลับ
ไป่เหว่ยเหว่ยรีบวิ่งไปที่กระจกทองเหลืองทันทีและเริ่มทาสีเขียว
ม่วงและสีม่วงบนใบหน้าของเธอ สีสดใสเหล่านี้แสบตาคนดีนัก
No comments:
Post a Comment