ตอนที่ 45 ฮ่องเต้ 1

Quick Transmigration System: Male God, Come Here

ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ

ตอนที่ 45 ฮ่องเต้ 1

เย่ อวี้ชวน ออกไปและคิดขึ้นได้ตอนนั้นว่า เดี๋ยวจะต้องโทรหาพ่อบ้านเฒ่าของเขา

"ถางหญ้าออกให้หมด ทั้งสนามหญ้าหน้าบ้านฉันแล้วปลูกดอกไม้ให้เต็ม ฉันจะให้มันแผ่ไปจรดทะเล" หลังวางโทรศัพท์เขารู้เลยว่าไม่ใช่ละไม่ถูกต้อง สนามหญ้านั้นสะอาดเรียบร้อยดี เขาไม่มีอะไรให้ปลูก .

พอคิดไปครู่หนึ่งเขาก็ตัดสินใจเลิกใช้หัวสมองและทำงาน

-

ไป่เหว่ยเหว่ยรู้สึกปวดหัวแบบเดิมๆ  รู้ว่าเป็นการส่งผ่านหน่วยความจำโปรแกรมที่เข้ามา เธอยังย่อยอาหารไม่ทันเสร็จ อ่างน้ำเย็นทั้งอ่างก็สาดเข้าเต็มหน้า

“หลานสาว ทาสมัวตกตะลึงอยู่ครู่ เลยให้น้ำเย็นทั้งอ่าง ก็ดีนะน้ำขาวๆใสๆ เดี๋ยวจะได้ราดสมองเย็นๆ แม่นางโปรดให้อภัยด้วย”

"อากาศก็ช่างร้อนขึ้น และน้ำในอ่างก็ดี๊ดีจนไป่ต้ายิ่งหัวสมองเย็น มิฉะนั้นนางจะคิดถึงแต่เรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งวัน มา เปิ่นกง(ข้า)เหนื่อยแล้ว กลับดีกว่า"

‘ท่านแม่’ผู้นั้น ยิ้มเย็นเยียบ ค่อยหย่อนกายลงนั่งช้า ๆ บนเสลี่ยงราวกับว่าไป่เหว่ยเหว่ยเป็นเพียงแมลงจ้อย ในดวงตาของนาง มันไม่ควรค่าให้เหลือบแล

ทาสรอบตัวพากันผงกหัวขวับ "ยกเกี้ยว ท่านแม่เสด็จกลับวัง "

ไป่ เหว่ยเหว่ย ยังคงนั่งยอบตัวอยู่และเธอสนองพระบัญชา

ภารกิจนี้เป็นแบทเทิลสำหรับฮาเร็มเหรอ?

แค่คิดอย่างนั้น เสียงระบบดังขึ้น

[ภารกิจนี้คือการขอรักจากเฉิงซื่ออวี้  เป้าหมาย เฉิงซื่ออวี้ อาชีพฮ่องเต้ ระดับความสำเร็จเป็นศูนย์ โฮสต์ตอบรับหน่วยความจำกายภาพนี้แล้ว โปรดตั้งใจทำงาน 】

เธอเหลือบมองไปที่หน่วยความจำจากระบบและเพียงรู้สึกว่า เธอมาอยู่ในสภาพนี้ได้ไง

คราวนี้เธอและชายเชื้อพระวงศ์ก็ไม่ได้เกลียดอะไรกัน แต่มันไม่สามารถทนต่อสมองของไป่เหว่ยเหว่ยคนก่อนไหว

ชีวิตครอบครัวไม่ดี แต่เนื่องจากมีเรื่องน่าหน่ายในตระกูลที่อยากเป็นคนใหญ่คนโต ทั้งตระกูลจึงใช้ทุกวิถีทางส่งไป่เว่ยเหว่ยเหว่ยเข้าวังหลวง

แต่ไป่เหว่ยเหว่ยอาจมีปัญหาจากไอคิวที่สืบทอดกรรมพันธุ์มา และสมองก็ไม่ดี

ผู้หญิงแนวๆนี้คนอื่นๆเขาก็ไปได้ ด้วยรูปร่างหน้าตาของตระกูล หรือไม่ก็ทักษะที่แตกต่างไม่เหมือนใคร ถึงจะได้เลื่อนขึ้นไปเป็นอันดับแรกๆ

ไป่เหว่ยเหว่ยผู้นี้เข้าวังมาสามเดือนแล้ว และแม้แต่พระพักตร์ของฮ่องเต้ก็ยังไม่เห็นสักแวบ

เธอเองกำลังวิตก สีหน้าที่คุมไม่อยู่ก็เผยออกมา

ยามนั้นนางได้ยินว่าฝ่าบาทจะจัดงานเลี้ยงให้มหาเสนาบดี นางก็แต่งกายประดับดอกไม้และแต้มแต่งชาดบนใบหน้าเพื่อไปงานเลี้ยง

ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้จึงไม่แม้แต่จะมอง ปล่อยให้คนเอานางไปโยนใส่ที่สระบัวของอุทยานหลวง

"ไข้ขึ้นสมองไม่ดี จงแช่น้ำซะจะได้สร่าง"

นี่คือสิ่งที่ฮ่องเต้ตรัส

ถึงตอนค่ำลงแล้วในโถงวังงานเลี้ยง แต่ฮ่องเต้ก็ไม่ได้ลดขั้นถอดยศนาง

ก็เพราะตำแหน่งซูจิ่วผินนี่มันระดับสุดท้ายของนางสนมแล้ว ลงจากนั้นก็ต้องไปเป็นนางกำนัลวังหลวง

ในที่สุดฮ่องเต้ก็ทรงบัญชาให้สำนึกตนหนึ่งเดือน  แน่นอนคนเขารู้กันทั่วว่า ไป่ต้ายิงผู้นี้คือคนไร้ประโยชน์ โมฆสตรี

และทุกครั้งที่เบื้องสูงเสื่อมถอยลงสู่ตำหนักต่ำศักดิ์ ผู้ถือศักดิ์สูงส่งกว่าก็จะย่ำเหยียบจนแหลกราน

ทุกคนทุกยาม ใครก็หยามนางได้ทั้งนั้น

ยามเธอเข้าร่างนี้ เจ้าตำหนักหนึ่งนี้ก็ถูกพบเห็นโดยเฉินเฟยที่เยื้องกรายผ่านมา โดนทำโทษมาสองชั่วโมงพร้อมกับสาดอ่างน้ำเย็น

แต่ตอนนี้เดือนสามเมื่อดอกเถาฮวาเพิ่งแย้ม อากาศยังคงหนาวสะท้าน กับอ่างน้ำเย็นนี่ต่อไปอย่างนี้ คาดได้ว่าคงเหลือแค่ครึ่งชีวิตแล้ว

ไป่เหว่ยเหว่ย: "สี่สี่ เกลียดข้ากันมากนักเรอะ วิธีจัดคนโง่จากไอ้โง่กว่า"

ระบบ: "ฉันไม่ได้พยายามช่วยคุณนะ จะเห็นว่าคุณไม่หนาว ฉันจัดบล็อคความรู้สึกเจ็บปวดไว้ เพราะฉะนั้นคุณจะไม่หนาวเลย"

ไป่ เหว่ยเหว่ย ค่อยอารมณ์ดีขึ้น "นายเก่งจัง ... "

ผลลัพธ์หลังจากเพิ่งเอ่ยคำที่พูดไป ก็ต้องสั่นสะท้านไปทั่วร่าง ความเย็นยะเยียบเสียดแทงจากปลายเท้าแล่นถึงกลางกระหม่อม แทบฉุดรั้งลมหายใจเธอให้หยุด

ระบบเสียงอ่อย : "อั๊ยหยา บล็อคไม่ทำงาน โฮสต์สู้ๆน้าาา"

-----------

xixi- ซี่ซี่ - คำว่าระบบภาษาจีน

si si- สี่สี่ - คำว่า 44 ภาษาจีน

ไป่เหว่ยเหว่ย เรียกระบบเพี้ยนเป็น 44 เพื่อกวนตีน