ตอนที่ 61 ฮ่องเต้ 19

Quick Transmigration System: Male God, Come Here

ระบบย้อนชีพไวๆควิกๆ : ขั้นเทพก็มาดิเคิ๊บ

ตอนที่ 61 ฮ่องเต้ 19

ยามนั้นมีเพียงท่านแม่ผู้สนมนั้นของพระองค์เท่านั้น ที่จะจุมพิตเศียรของพระองค์และลูบไล้เรือนเกศาของพระองค์

จากนั้นพระองค์ก็ทรงเติบโตขึ้น กระหายเลือด และหวนขึ้นครองบัลลังก์เพื่อจะได้เป็นฮ่องเต้ แต่หามีผู้ใดที่อ่อนโยนต่อพระองค์อีกต่อไปไม่

สำเร็จ ไม่มีผู้ใดยกย่อง

ผิดพลาด ไม่มีผู้ใดปลอบโยน

ความเย็นชาในดวงเนตรของเฉิงซื่ออวี้ลับหาย และอัสสุชลหลั่งรินเนิบช้า ร่วงรายลงในความมืดมน

ใครสักคนที่อยู่ห่างไกลก็จุดพลุดอกไม้ไฟ ณ บริเวณที่ตระกูลเฉินประดับโคมไว้

เฉิงซื่ออวี้ทรงทราบว่านี่เป็นสัญญาณให้เตรียมพร้อม

ไป่เหว่ยเหว่ยเห็นดอกไม้ไฟและพลันจ้องมองมันด้วยความสนใจอย่างมาก

เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่นี่ยังคงเป็นครั้งแรกที่มีคนพาเธอเหินขึ้นมาชมดอกไม้ไฟ

สุรเสียงของเฉิงซื่ออวี้นั้นแหบแห้งไปเล็กน้อย “เหนื่อยไหม? ไปต่อกันไหม”

ไป่เหว่ยเหว่ยรู้สึกว่าเสียดายอยู่นิด ๆ แต่ก็ยังต้องการเห็นทิวทัศน์มากกว่านี้ ทว่าเมื่อตรึกตรองถึงเฉิงซื่ออวี้ที่ดำเนินชีพอย่างคนใหญ่คนโต แล้วยังต้องมาแสดงวิชาตัวเบาดังมีมนต์อีก เธอน่ะเข้าใจคนอื่นอยู่นะ สมรรถนะทางกายคงไม่ไหวแล้วสินะ เอ้าไปก็ไป

เฉิงซื่ออวี้ทรงเหินไปยังสถานที่ที่ตระกูลเฉินจัดงานเทศกาลโคมไฟและวางไป่เหว่ยเหว่ยลง

ทรงเงยพระพักตร์ขึ้นทอดพระเนตรเห็นใจกลางของสถานที่จัดงานชุมนุมโคมไฟ มีดอกบัวขนาดใหญ่แขวนอยู่ โคมนั้นบานสะพรั่งแล้ว

ขนาดของโคมนั้น รวมถึงคุณภาพของโคมไฟ พวกนี้ก็คือโคมไฟหลวง

ดวงเนตรของเฉิงซื่ออวี้นั้นเย็นชาและจิตสังหารในดวงหทัยของพระองค์นั้นเกือบจะควบคุมไม่อยู่

ทรงล้วงหยิบออกมาจากอกเสื้อ เป็นดอกไม้สีแดงดอกเล็กก็คือดอกเจือฮวา เสียบไว้ในมวยผมของไป่เหว่ยเหว่ย รวมทั้งถอดหน้ากากของนางออก เผยดวงหน้าสะคราญโฉมของนาง

“เจ้าอยู่ตรงนี้รอข้า ข้าจะไปหาซื้อของกินให้” เฉิงซื่ออวี้รับสั่ง

ไป่เหว่ยเหว่ยเผยรอยยิ้มบอกว่าไว้วางใจ“ ข้าจะรอท่าน สามี(ฟู่จวิน)”

สามี?

เฉิงซื่ออวี้ทรงรู้สึกว่าสามีคำนี้กระแทกเข้ากับดวงหทัยของพระองค์

ทันใดนั้นดวงเนตรของพระองค์ผ่าวร้อนขึ้นนิดๆ แล้วทรงก็หันพระเศียรแล้วเดินจากไป ทรงหวั่นเกรงนักว่าพระองค์เองจะเริ่มกลับใจ

【 ติ๊ง ผู้ชายคนนี้ ดีมากๆเลย 】

ระบบสัมผัสถึงความรู้สึก“ ความรู้สึกที่จะ ชื่นชอบ ตอนนี้ก็ไม่ซบเซาแล้ว”

ไป่เหว่ยเหว่ยดูซีเรียส “ ไม่ถูกต้องอ่ะ เฉิงซื่ออวี้ สิ่งของรายนี้ใจดีพาฉันไปดูโคมไฟงั้นเหรอ หมอนี่มองปราดเดียวดูที่สมองน่าจะคิดไม่ซื่อ ท่อนไม้บื้อ ๆ มึน ๆแบบนี้นี่นะ จะโรแมนติกกับผู้หญิง? ดูเหมือนเฉิงซื่ออวี้คงได้เวลาลงมือแล้วล่ะ”

ขณะที่เธอพูดจบ เสียงแหลมเปี๊ยบหนึ่งก็ดังขึ้น

“โอ้! คนงามอยู่นี่เอง มอบจูบให้พวกนาง”

นี่คือคำกล่าวเปิดของตัวประกอบ

ไป่เหว่ยเหว่ยเย็นเยียบและเมื่อเธอหันหลังกลับไป เธอก็กลัวแทบว่าจะวิ่งกลับไปตำหนัก

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสิว จมูกที่ยุบ และดวงตาเม็ดถั่วเขียว ริมฝีปากหมูกลมเป็นวง พร้อมหนักสามร้อยปอนด์ ยังกะคางคก…คนนั้นคือใครอ่ะ?

ช่างอุบาทว์เกินจินตนาการของเธอ

ไป่เหว่ยเหว่ยไม่ลืมแสดงบทบาทของเธอ ใบหน้าของเธอตื่นตระหนก “ ท่านเป็นใคร ทำไมสตรีดีงามเพียบพร้อมถึงต้องมาโดนลวนลามอยู่บริเวณกลางถนน? แม้ว่า……ถึงแม้ว่าท่านจะดูราวพานอั.....(ผู้แปล -พานอันชื่อบุรุษรูปงาม) ต่อให้เหมือนพานอัน แต่จะถือว่าตัวเองหล่อแล้วมาแกล้งผู้อื่นน่ะไม่ได้หรอกนะ”

ตัวประกอบหน้าสิวเหอะพร้อมหุ่นคางคก ตื่นตะลึง

เขา…ดูเหมือนพานอัน?

เขาหล่อ?

ระบบตกตะลึง: เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เปิดหูเปิดตาเห็นโฮสต์ที่มีสติพร้อมและเปี่ยมน้ำใจงาม

เฉิงซื่ออวี้และซูเต๋อกั๋วที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืด พากันตกตะลึงด้วย

เฉิงซื่ออวี้จำได้ว่าเป็นโรคประหลาดของไป่เหว่ยเหว่ย

อัปลักษณ์ว่าสวยงาม

งามว่าอัปลักษณ์

เป็นว่า สิ่งที่นางชอบอย่างบุรุษผู้นี้กลายเป็นเหมือนพานอันในสายตาของนาง มันเป็นอย่างนี้เหรอ?

หากเป็นเช่นนี้ พระองค์ก็ไม่มีวันเอื้อมถึงมาตรฐานของนางไปตลอดชีวิตน่ะสิ

อิจฉามาก จนพระพักตร์ของเฉิงซื่ออวี้หงิกนิดหน่อย

ตัวประกอบคางคกตื่นเต้นจนลุกขึ้น “ เจ้าช่างเป็นผู้รู้ใจของข้าจริง ๆ ข้าอยากแต่งเจ้ากลับบ้าน ข้าคือนายน้อยของตระกูลเฉิน เฉินเป้าฮุ่ย ท่านปู่ข้าคือผู้ช่วยของราชสำนัก ตระกูลของข้าเป็นตระกูลบัณฑิตเลื่องชื่อ”

…ตัวประกอบเอ่ยวาจา

++++++++++++++

หมายเหตุ 就是炮灰 cannon fodder ทหารรับกระสุนปืนใหญ่ ตัวประกอบ

.

.